Heerlijk fietsend door de stad, op weg naar huis, zonnetje schijnt. Word ik aangehouden..
"Mevrouw". "Mag ik u iets vragen?" Een man een beetje een buitenlands-accent, keurig gekleed.
"Natuurlijk mag dat meneer."
De man begint te praten..
"Mevrouw, vragen is moeilijk voor mij, dat heeft met mijn cultuur te maken." "Dus moeilijk, moeilijk."
En nog paar keer...
Ik: " Meneer geen zorgen, ik heb er geen moeite mee, vraagt u mij gerust."
"Weet u? "Ik heb gestudeerd op de universiteit hier, Frans en internationaal recht." o.i.d.
"Ik heb ook een vrouw, we zijn nu bij elkaar weg en ik woon nu bij de GGZ in Vlagtwedde. "We hebben een huis hier in Groningen".
"Ook heb ik suiker." ( En hij laat me een paar medicijnen zien).
"Heb ik suiker en hypo, ik ben bewusteloos geraakt." "Helemaal weg." Ik denk: "Hèhè, nu krijgen we een mooi verhaal blijf maar gewoon eens luisteren."
"Oh, wat erg meneer is mijn antwoord, is het allemaal goed gekomen?"
Hij zegt: " Ik was hier, want ik kwam mijn huis leeghalen, dat ik met mijn vrouw had."
Ik: "En nu?"
Hij: " Ik ben de ov-kaart kwijt, toen ik wakker werd was deze weg en ik moet met de bus naar Stadskanaal en dan naar Vlagtwedde." "De buschauffeurs willen me niet meenemen."
Ik antwoord: "Een heel verhaal meneer, Universiteit, suikerziekte, bij uw vrouw weg. Maar ik begrijp dat uw enige probleem is dat u naar Vlagtwedde moet?" "En de rest dus eigenlijk onbelangrijk is, meneer."
Ik zie de man enigszins enthousiast worden, die als ik het in verhaal in mijn hoofd samenvat, met de bus uit Vlagtwedde hierheen gekomen is om een huis leeg te halen, dat probleem blijkbaar niet meer heeft, en nu geld voor de bus wil..
.
"Meneer ik vindt dit verschrikkelijk voor u, ik ga direct de GGZ voor u bellen en vertellen wat u allemaal voor ergs is overkomen."
PLOP, de ogen worden groot en meneer probeert bij te schakelen. Ik ga nu verder in iets wat een beetje op fonetisch schrift lijkt, het hele verhaal ging namelijk op deze manier...
"Ieke heb gebeld, die mensen druuk, heel druuk, niet die tijd mij te halen."
Ik zeg: "Meneer, we weten beide toch echt wel wat hier aan de hand is of niet?"
Hij zwijgt en kijkt me een beetje vertwijfeld aan.
Ik zeg: "Weet u hoe u uw probleem op kunt lossen?" "Begin maar te wandelen, dan bent u om acht uur thuis, en is uw probleem opgelost. "
Hij, nog een laatst poging.. "Zo ver over die Stadskanale en dan naar die Vlagtwedde "
Ik " Nee meneer over Winschoten " Hij... "Ohhhhh..kan dat ook.....?? "
Mijn 1e echte ontmoeting met een babbelaar ooit, ik hoop oprecht dat er vanmiddag niemand is die deze man vanmiddag ook maar 1 euro geeft. Niet eens omdat ik deze man dit niet gun, maar ik gun de mens die hier intrapt de onnozelheid gewoonweg niet..
Hij heeft trouwens zijn verhaal inmiddels aangepast ;-).
Hartelijke groeten van allesvoorbuiten, weer een leuke ervaring rijker
Nu nog even verder met de nieuwe categorie badminton op de site en dan heerlijk de BBQ aan :-)
 |
| Badminton |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten